نگاهی و حرفی...
عکس: سید مهدی حسینی مزینانی
بهار هر چه هست!
بهانه ی شکفتنم!
لحظه ای با من باش
و ببین که چگونه
هوای بی مرگِ رستن
تا گل های سنگی دیوار را
فتح می کند!
خاری که به مرگ سلام نکرد،
زیبا زنده ماند!
پیش از این
عشق پیچان ها گردِ درختی می گشتند
که از هر آوند پر احساس خویش
بانگِ «زی شاد»
سر می داد.
عشق پیچانِ دل ما را ببین!
چه را عاشق گشته است ...
وقتی که برفی فکر می کنیم،
از راه جدا می افتیم...
+ نوشته شده در یکشنبه سیزدهم بهمن ۱۳۸۷ ساعت 18:16 توسط علی صادقی منش مزینانی
|